Er is mij in het verleden door iemand waarvan ik aanneem mij erg goed te kennen wel eens verweten dat ik mensen haat. Aangezien het verwijt mensen betreft, dat wil zeggen in meervoud, moest ik toegeven dat de persoon in kwestie gelijk had. Toch zou ik nochtans een nuancering aan willen brengen. In de paradoxale dualiteit die een observatie van het handelen van het menselijke ras mij heeft opgeleverd is het waar dat ik de mensheid als geheel net iets meer haat dan dat ik van de individuele mens kan houden. Nu is het ook waar dat ik de mens als individu waarschijnlijk onrecht aan doe door haar over één kam te scheren met haar ras en verantwoordelijk te houden voor het handelen van de mensheid als geheel, maar, broeders en zusters zo vraag ik u - hoe kan ik ook anders bij het aanschouwen van zoveel absoluut onvermogen en egoïsme in haar omgang met daadwerkelijke pragmatische problemen die wij, de mensheid, door onze eigen acties hebben veroorzaakt?
Nu hoor ik u reeds tegenwerpen, ja Marco, dat is wel een beetje